De History van Badminton

Het oudste materiaal dat over badminton is gevonden wordt ongeveer 2000 jaar oud geschat. Dit zijn tekeningen die gevonden zijn in holen in India. Hierop is een soort badminton te zien. Ook in overgebleven geschriften werd een spel beschreven waarbij men een “vliegend voorwerp” naar de tegenstander sloeg. Dit bestond uit een gewicht of een vrucht waaraan veren bevestigd waren. Het voorwerp werd dan met de handen en de voeten in de lucht gehouden.

In het begin van de eerste eeuw was het spel erg populair in China. Hier werd geslagen met geldstukken waaraan dan kippenveren bevestigd waren. In de 16e eeuw werd het vooral door kinderen in Engeland veel gespeeld. Een eeuw later had het spelletje zich verspreid over diverse Europese landen waar het door de rijkere mensen beoefend werd. Het bestond er simpelweg uit dat een shuttle over en weer werd geslagen zonder de grond te raken. In Frankrijk heette het: “Jeu de longue plume”. Vandaar dat we het ook wel pluimbal noemen.

India

Algemeen wordt aangenomen dat India de bakermat is van het huidige badminton, omdat daar het spel POONA werd beoefend (waarschijnlijk genoemd naar de stad Poona in de buurt van Bombay). Engelse officieren introduceerden het spel in Engeland en omstreeks 1873 werd het spel intensief beoefend op het landgoed van de Hertog van Beaufort in Gloucerstershire. De naam van dat landgoed was “BADMINTON” en aangenomen mag worden dat de naam van het landgoed is overgegaan op het spel. Uit oude schilderijen blijkt dat men het spel ook in Europa al kende onder verschillende namen. Reeds in de 12e eeuw werd het spel in Engeland gespeeld. Ook in Frankrijk kende men het spel ‘Jeu de longue plume’ al in de middeleeuwen. Er bestaat een schilderij uit de 17e eeuw van Adam Menyoki waaruit blijkt dat het spel met een klein racket en een soort shuttle werd gespeeld. Die shuttle stond vroeger bekend als ‘pluimbal’, hetgeen een goed Nederlands woord voor badminton zou kunnen zijn.

Spelregels
In 1877 verschenen er spelregels in boekvorm van de hand van kolonel H.O. Selby in Karachi. Ondanks het feit dat deze spelregels bestonden werd het spel toch op uiteenlopende wijzen beoefend. In sommige streken werd het spel door twee personen gespeeld, die de shuttle heen en weer sloegen en die verplicht waren op dezelfde plaats te blijven staan. Elders speelde men het met drie of vijf personen aan elke kant van het net. Zelfs rond 1910 was dit nog het geval. Sindsdien zijn de spelregels herhaaldelijk gewijzigd en aangepast, vooral nadat badminton zich ontwikkelde tot een specifieke zaalsport. Pas met de oprichting van de (IBF) International Badminton Federation, kwam er meer eenheid in de regels.
IBF

In 1934 werd door negen landen besloten een internationale organisatie te stichten, de Internationale Badminton Federatie. Deze landen waren: Canada, Denemarken, Engeland, Frankrijk, Ierland, Nederland, Nieuw-Zeeland, Schotland en Wales. Er werd overeengekomen dat de IBF de absolute controle over het spel en de spelregels voor de gehele wereld zou uitoefenen. De IBF is thans uitgegroeid tot een echte wereldorganisatie die het overkoepelend orgaan vormt van alle nationale bonden. Zij vertegenwoordigt thans de belangen van miljoenen enthousiaste badmintonspelers. Een van de doelstellingen van het IBF is het handhaven en zonodig aanpassen van de spelregels. Daarnaast stelt het regels voor internationale ontmoetingen, bevordert het de vriendschapsbanden tussen de nationale organisaties en organiseert het Internationale Kampioenschappen voor landenteams (voor de heren de THOMAS CUP en voor de dames de UBER CUP) en de Wereldkampioenschappen

NBB

Op 15 november 1931 werd in Noordwijk de Nederlandse Badminton Bond opgericht. Tot en met 1938 leidde de Nederlandse Badminton Bond een redelijk bestaan, doch van een echte groei was geen sprake. Door de oorlogshandelingen en alle daarmee gaande gebeurtenissen moest de NBB zijn activiteiten noodgedwongen staken.
In oktober 1951 namen enthousiaste badmintonliefhebbers de organisatie weer krachtig ter hand en daarmee begon een bloeiende periode voor het badminton in Nederland. Omstreeks 1953 brachten speelgoedhandelaren en fabrikanten goedkoop materiaal op de markt. Doordat men gemakkelijk en voor weinig geld rackets en shuttles kon aanschaffen ging badminton ‘ de straat op’.
De sport werd enorm populair en men zag het in straten en op pleinen, aan het strand en op campingterreinen met groot enthousiasme beoefend worden. De groei die de Nederlandse Badminton Bond sinds dat jaar meemaakte, kent geen vergelijking met andere sporten. De NBB werd de snelst groeiende sportbond van Nederland. Het ledenaantal bedraagt nu ongeveer 80.000.
De Nederlandse Badminton Bond georganiseert jaarlijks grote evenementen, waaronder:
Nederlandse Kampioenschappen
AA-Drink Cup (het bekertoernooi voor clubteams).
Internationale Kampioenschappen, ook wel Dutch Open
Nederlandse Jeugd- en Veteranenkampioenschappen.
Big Boss Liga en bondscompetitie.
Olympische Spelen

Sinds 1992 is badminton ook een officiële Olympische sport. Tijdens de Olympische Spelen in Barcelona werden de eerste gouden medailles in het enkelspel uitgereikt aan Allen Budi Kusuma (heren) en Susi Susanti (dames). Beide spelers komen uit Indonesië. Na de Olympische Spelen werden ze als volkshelden verwelkomd in hun land. De medailles die ze behaald hadden waren de eerste Olympische medailles die ooit door Indonesische sporters werden behaald.

bron: http://www.badminton.nl/